Rond 2006 stopte ik met het vluchtige en wilde horecaleven en ruilde die in voor een freelance carrière als ontwerper. Thuis, aan de keukentafel, drie hoog achter in de Amsterdamse Jordaan. Ik was een verstokte roker, vereenzamend zittend achter een goedkope laptop.

Binnen de kortste keren ontdekte ik ruim tien kilo extra lijf aan mijn lijf. Ik moest daar wat aan doen.

Wezenlijk sporten was mij niet met de paplepel ingegoten. Motivatie heel ver te zoeken. Na lange lamlendigheid besloot ik op een regenachtige dag toch om mezelf van die muffe stijle Jordaanse trappen af te te laten dalen en me in de miezerigheid op straat te begeven. Met enig pijn en menig moeite lukte het mij om een blokje Hazenstraat, Elandsgracht, Lijnbaansgracht, Rozengracht van net een kilometer te hardlopen.

Ik was ka-pot. Kruipend weer die trappen op en bedacht me dat hardlopen niet voor mij was. Ik voelde me ongelukkiger dan .. wat zal het zijn, niet meer dan .. een kwartier eerder en stak een sigaret op.

Tijdens het hardlopen meestal zonder brandende peuk

Toch heb ik me in de maanden en jaren erna vaker de straat op gestuurd. Tijdens het hardlopen meestal zonder brandende peuk, maar vaak was het zo dat ik er eentje opstak zodra ik thuis was. Hoe zou het zijn om van Breda naar Amsterdam te hardlopen? Dat vroeg ik me destijds in een kennelijk megalomaanmaniakale episode af. Ik kon toen niet meer dan vijf kilometer aan één stuk hardlopen!

Breda, daar ben ik geboren en goeddeels opgegroeid. Veertig jaar later, in 2015, verliet ik Amsterdam, de stad waarin ik intussen langer woonde dan in Breda, voor het oude vissersdorp Spaarndam. Dat enkeltje hardlopen van Breda naar Amsterdam was ik allang weer vergeten, want onmogelijk toch?

Spaarndam is nu mijn thuis. Ik ben er gelukkig, ik kan nu heul veul verder lopen dan vijf kilometer, ik rook niet meer en kennelijk is die bizarre gedachte om van thuis naar thuis te hardlopen tóch ergens in mijn brein blijven knisperen en knetteren. Mafkees.

Dan is nu toch een mooi moment om van Breda naar Amsterdam Spaarndam te hardlopen? Waarom de f*ck ook niet! Van proberen ga je leren.

Nog drie nachten ...

← Meer verhalen